Βιογραφία
Ο Ουίλιαμ Μπαζιώτης (William Baziotes) γεννήθηκε το 1912 στο Πίτσμπεργκ από Έλληνες γονείς και μεγάλωσε στο Reading της Πενσιλβανίας. Το κύριο ενδιαφέρον των νεανικών του χρόνων είναι η πυγμαχία, αλλά το 1931 και ενώ τα πρωινά εργάζεται σε υαλουργείο, εγγράφεται σε απογευματινά μαθήματα σχεδίου. Εκεί θα γνωρίσει και τον Ελληνικής καταγωγής ποιητή Byron Vazakas ο οποίος θα τον εισάγει στην ποίηση των Γάλλων συμβολιστών. Το 1933 μετακομίζει στην Νέα Υόρκη και ξεκινάει μαθήματα ζωγραφικής στη National Academy of Design. Το 1936 συμμετέχει πρώτη φορά σε ομαδική έκθεση στην Municipal Art Gallery στη Νέα Υόρκη, ενώ εργάζεται ως δάσκαλος καλλιτεχνικών στο Queens Museum of Art, στο πλαίσιο των προγραμμάτων του Works Progress Administration (WPA). Ο Baziotes θα συνεχίσει να εργάζεται σε δημόσια έργα του Works Progress Administration μέχρι και το 1941. Το 1940 γνωρίζεται με τον Roberto Matta και τον Robert Motherwell. Την περίοδο αυτή απομακρύνεται από την κυβιστική απεικόνιση αναγνωρίσιμων μορφών και στρέφεται προς μια βιομορφική αφαίρεση με σουρεαλιστικά και εξπρεσιονιστικά στοιχεία. Το 1942 καλείται από τον André Masson και τον Marcel Duchamp να συμμετάσχει στην ιστορικής σημασίας έκθεση First Papers of Surrealism στο Whitelaw Reid Mansion στη Νέα Υόρκη. Το 1944 θα πραγματοποιήσει την πρώτη του ατομική έκθεση στην γκαλερί Art of This Century της Peggy Guggenheim. Η επόμενη του ατομική έκθεση πραγματοποιείται το 1946 στην σημαντική γκαλερί του Samuel Kootz, ενός εμπόρου τέχνης που θα συνδεθεί με το κίνημα του αφηρημένου εξπρεσιονισμού. Το 1948 ο Baziotes μαζί με τον Mark Rothko, τον Robert Motherwell, τον Barnett Newman και τον David Hare ιδρύουν το Subjects of the Artist School στην Νέα Υόρκη, έναν οργανισμό που στο σύντομο διάστημα της λειτουργίας του, μέχρι το 1949, παρουσιάζει ομιλίες από καλλιτέχνες όπως οι John Cage, Ad Reinhardt, Adolph Gottlieb, Willem de Kooning κ.α. Ο Baziotes διδάσκει και σε άλλες σχολές στην Νέα Υόρκη, όπως στο Brooklyn Museum Art School and New York University την περίοδο 1949-1952 και στο Hunter College την περίοδο 1952-1962. Το 1950 βρίσκεται στο πλευρό των 18 καλλιτεχνών στην κίνηση διαμαρτυρίας τους απέναντι στην κριτική επιτροπή του Metropolitan Museum of Art. Η άτυπη ομάδα περιλαμβάνει μεταξύ άλλων τους Mark Rothko, Jackson Pollock, Robert Motherwell, Theodoros Stamos, Barnett Newman, Clyfford Still και Willem de Kooning και μένει γνωστή στην ιστορία ως The Irascible Eighteen (Οι δεκαοχτώ οξύθυμοι). Το 1952 στην ομαδική έκθεση του Museum of Modern Art, 15 Americans γράφει στον κατάλογο “Σήμερα είναι εφικτό κάποιος να ζωγραφίζει τον ένα καμβά με την ηρεμία ενός αρχαίου Έλληνα ενώ τον επόμενο με την ανησυχία ενός Βαν Γκογκ. Κάθε ένα από αυτά τα αισθήματα, καθώς και όλες οι διαβαθμίσεις τους, για μένα ισχύουν.” Έργα του υπάρχουν στις συλλογές του Metropolitan Museum of Art, του MoMA, του Smithsonian American Art Museum και στo Whitney Museum of American Art. Πέθανε το 1963 στη Νέα Υόρκη σε ηλικία 51 ετών από καρκίνο του πνεύμονα.
Μάρη Σπανουδάκη
Επιμελήτρια & Ερευνήτρια