Βιογραφία

Ο γλύπτης Γιώργος Κόρας (Κουτουράτσας) γεννήθηκε το 1925 στη Φλώρινα. Στα νεανικά του χρόνια έδειξε ιδιαίτερο ενδιαφέρον για τη μουσική και πήρε μαθήματα βιολιού στον Φιλεκπαιδευτικό Σύλλογο Φλωρίνης «Ο Αριστοτέλης». Ο απαγχονισμός όμως του δασκάλου του Θεόδωρου Θωμαΐδη από τους Γερμανούς στην Κατοχή τον σημάδεψε βαθιά με αποτέλεσμα να εγκαταλείψει τη μουσική. Κατόπιν ασχολήθηκε με τη ζωγραφική συμμετέχοντας σε ερασιτεχνικές καλλιτεχνικές ομάδες του «Αριστοτέλη» απεικονίζοντας σκηνές και ανθρώπους της υπαίθρου.

Το 1948 εγγράφηκε στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών, όπου με δάσκαλο τον Μιχάλη Τόμπρο έμαθε να σμιλεύει σε μάρμαρο προτομές και συνθέσεις σε ακαδημαϊκό και ρεαλιστικό ύφος. Τα χρόνια των σπουδών του αντιμετώπισε δυσκολίες τόσο εξαιτίας των περιορισμένων οικονομικών μέσων που διέθετε όσο και των πολιτικών συγκυριών στην Ελλάδα. Αποφοίτησε το 1955 και αφού απολύθηκε από το στρατό αποφάσισε να εγκατασταθεί στις ΗΠΑ γοητευμένος από τις εξελίξεις της γλυπτικής στην άλλη πλευρά του Ατλαντικού. Προτού μετακινηθεί ως πρόσφυγας πολέμου στη Νέα Υόρκη, επισκέφθηκε διάφορα μουσεία στην Ευρώπη με αφετηρία τη Γαλλία.

Στη Νέα Υόρκη εγκαταστάθηκε τον Οκτώβριο του 1955 και εργάστηκε αρχικά ως βοηθός του Jacques Lipchitz. Για πέντε χρόνια (1955-1960) εκτελούσε αντίγραφα, μεγεθύνσεις και όποια άλλη εργασία του υποδείκνυε ο σπουδαίος γλύπτης. Παράλληλα συνέχισε να μελετά μοντέλο στον Art Students League και ειδικεύτηκε στη χύτευση μετάλλων στο Modern Art Foundry στη Νέα Υόρκη (1960-1962). Αφού εξοικειώθηκε με την αγγλική γλώσσα εργάστηκε σε διάφορες ιδιωτικές σχολές και διοργάνωσε την πρώτη του ατομική έκθεση (Brata Gallery, Νέα Υόρκη, 1959). Το 1966 αποδέχτηκε πρόταση συνεργασίας από το Stony Brook University της Νέας Υόρκης, όπου παρέμεινε συνολικά 27 χρόνια διδάσκοντας γλυπτική και χύτευση, έως τη συνταξιοδότησή του το 1992. Το 1975 το Stony Brook χορήγησε στον γλύπτη υποτροφία για να παρακολουθήσει μαθήματα χαλκοχυτικής στην Ιταλία και την Ισπανία. Όταν επέστρεψε, εγκατέστησε ένα χυτήριο στο χώρο του Πανεπιστημίου.

Ο Κόρας δούλευε κυρίως με χαλκό και μπρούτζο, υλικά που θεωρούσε ότι απέδιδαν αρτιότερα τις υφές, το δυναμισμό και την εκφραστικότητα των γλυπτών του, αλλά και την αίσθηση της αναταραχής, της ρευστότητας και του δράματος που συχνά επεδίωκε. Δημιούργησε αλληγορικές και συμβολικές συνθέσεις, γυναικείες φιγούρες, ζώα που ενίοτε συμπλέκονται με ορμή, μορφές από τη μυθολογία και τη λογοτεχνία, αλλά και συνθέσεις που αναφέρονται στην ανθρώπινη κατάσταση ή σχολιάζουν την κοινωνικοπολιτική πραγματικότητα. Τα έργα του περιλαμβάνουν στοιχεία από τον κυβισμό και τον αφηρημένο εξπρεσιονισμό, χωρίς να στερούνται παραστατικότητας. Στην όψιμη γλυπτική του πειραματίστηκε επίσης με έτοιμα αντικείμενα και ενίοτε συνδύαζε διαφορετικά υλικά με μέταλλα. Εκτός από την τεχνική του χαμένου κεριού και τη συγκόλληση, είχε επίσης πειραματιστεί με τεχνικές δικής του έμπνευσης.

Το έργο του έχει παρουσιαστεί σε ατομικές εκθέσεις στη Νέα Υόρκη, ενδεικτικά: Lee Nordness Galleries, 1961, World’s Fair Center, 1962, Tchernov Gallery, 1974, Greek Consulate General Cultural Center, Νέα Υόρκη, 1979, αναδρομική στο Staller Center/Stony Brook University, 1992, αλλά και σε ομαδικές εκθέσεις, ενδεικτικά: Brooklyn Museum, Νέα Υόρκη, 1960 (Brooklyn & Long Island Artists Biennial Exhibition, όπου έλαβε το Abraham and Straus Αward για το μπρούτζινο γλυπτό Greek Shepherd), Πανελλήνια, 1987, κ.ά. Έλαβε πλήθος βραβείων, ενδεικτικά: Pennsylvania Academy of Fine Arts 1964, Hofstra University 1965, Hudson River Museum (απονεμήθηκε από τον Marcel Duchamp) και διετέλεσε διευθυντής στον τομέα της γλυπτικής της Audubon Society από το 1963 έως το 1966 και από το 1968 έως το 1971. Πέθανε στη Νέα Υόρκη το 2015.

Έργα του βρίσκονται μεταξύ άλλων στην ΕΠΜΑΣ, στο Chrysler Museum of Art, στη Στέγη Φιλότεχνων Φλώρινας-Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης, στο Μουσείο Βορρέ, σε δημόσιους χώρους στη Νέα Υόρκη (π.χ. οι αναθέσεις που έλαβε από το New York City Board of Education) και στο Danbury (Vietnam War Memorial, Connecticut, 1988). Ο Κόρας έχει αναφερθεί στο έργο του σε συνέντευξη στο ραδιοφωνικό δίκτυο Voice of America (Νέα Υόρκη, 1972) και στην τηλεοπτική παραγωγή «G. Koras, Sculptor» του New York State Council Arts (1972).

Ξένια Γιαννούλη
Ιστορικός Τέχνης