Βιογραφία

Ο Κώστας Αλεξόπουλος, γνωστός ως Kosta Alex, γεννήθηκε από Έλληνες μετανάστες στην πόλη Elizabeth του New Jersey το 1925. Λίγα χρόνια αργότερα η οικογένεια του εγκαθίσταται στη Νέα Υόρκη, και ο Kosta Alex από παιδί δουλεύει ως διανομέας και πωλητής εφημερίδων. Το 1935 λαμβάνει καλλιτεχνική εκπαίδευση από τον ζωγράφο Augustus Peck στο Little Red Schoolhouse στο Manhattan, και το 1938 παρακολουθεί μαθήματα τέχνης με την υποστήριξη του Federal Art Project του Works Progress Administration. Στα 15 του χρόνια δημιουργεί τα πρώτα του σχέδια σε ένα τετράδιο τσέπης. Το 1940 εκθέτει για πρώτη φορά στο Prescott House στη Νέα Υόρκη και ένα χρόνο μετά αρχίζει να δημιουργεί πήλινα γλυπτά και να συμμετέχει σε ομαδικές εκθέσεις στο Brooklyn Museum και στο Carnegie Institute στη Washington. Μεταξύ των ετών 1943 – 1944 εκπληρώνει τις στρατιωτικές του υποχρεώσεις με τιμές. Επιστρέφοντας στη Νέα Υόρκη εγγράφεται στη National Sculpture Service, και μαθητεύει κοντά στον γλύπτη Hugo Ricardi, ο οποίος τον ενθαρρύνει να πειραματίζεται με διαφορετικές τεχνικές και υλικά. Το 1947 με χρηματοδότηση από το πρόγραμμα υποστήριξης απόστρατων G.I. Bill, ξεκινά τις σπουδές του στο Παρίσι όπου εγγράφεται στην Académie de la Grande Chaumière και έχει δασκάλους τους Henri Martin και Léopold Kretz. Τότε δημιουργεί πήλινες προτομές φίλων και πελατών σε κλασική γραμμή. Το 1951 συνδέεται φιλικά με τον ζωγράφο Paolo Vallorz και συναναστρέφεται επίσης με τους Tajiri, Robert Müller και Κώστα Βαλσάμη. Τον ίδιο χρόνο επισκέπτεται το Μαρόκο, όπου παραμένει για τα επόμενα δύο έτη δουλεύοντας ως ξυλουργός στην αεροπορική βάση Nouasseur και εμπλουτίζοντας τις γνώσεις του στην αρχιτεκτονική και τις κατασκευές. Το 1953 επιστρέφει στο Παρίσι και το 1954 εγγράφεται στην École des Beaux-Arts. Ταυτόχρονα ασχολείται επαγγελματικά με ξυλουργικές και τις οικοδομικές εργασίες. To 1958 γνωρίζει τον Jean Planque, ο οποίος στηρίζει εμπράκτως τη δουλειά του, αγοράζει έργα του και τον συστήνει στον Claude Bernard, ιδιοκτήτη της ομώνυμης γκαλερί με την οποία θα αποκτήσει συμβόλαιο. Λίγο αργότερα, το 1960 δημιουργεί ζωγραφισμένα ανάγλυφα κολάζ από κυματοειδές χαρτόνι και από άλλα καθημερινά υλικά όπως π.χ. χαρτί από συσκευασίες, εφημερίδες, περιοδικά και ταπετσαρίες, καθώς και γλυπτικές συνθέσεις από κομμάτια ξύλου και χαλκού τα οποία συνδέει χρησιμοποιώντας βίδες, συρραπτικά, σχοινιά, σπάγκους και κόλλα. Το 1962 παντρεύεται την Pauline Canessa και το 1964 διεξάγεται η πρώτη του ατομική έκθεση στην γκαλερί Claude Bernard στο Παρίσι, όπου παρουσιάζει έργα από τη σειρά Man with a Hat που αποτελούνταν από μπρούτζινες γυναικείες και αντρικές προτομές, τις οποίες έχει κοσμήσει με καπέλα. Μέχρι το 1969 ο Alex παράγει μεγάλο αριθμό παραλλαγών του συγκεκριμένου θέματος. Αυτές παρουσιάζουν αναφορές από την κλασική γλυπτική, την πρωτόγονη και την ισλαμική τέχνη και χαρακτηρίζονται από την αφηρημένη απόδοση των στοιχείων των προσώπων, και από το άλλοτε παιγνιώδες και άλλοτε μελαγχολικό ύφος τους. Με τον καιρό η συγκεκριμένη σειρά έργων αποκτά εμβληματικό χαρακτήρα και παίζει σημαντικό ρόλο στην εξέλιξη της καριέρας του, ενώ με αντίστοιχα έργα συμμετέχει και στην Μπιενάλε του Τόκιο το 1965, όπου εκπροσωπεί τη Γαλλία μαζί με τους César Baldaccini και Miguel Ortiz Berrocal. Στα τέλη της δεκαετίας του 1960 και στις αρχές της δεκαετίας του 1970 εστιάζει στη δημιουργία ανάγλυφων κολάζ. Το 1970 εκθέτει στην Galerie Georges Moos – Maryam Ansari και στον κατάλογο της έκθεσης συμπεριλαμβάνεται κείμενο του Μan Ray για τα έργα του Kosta Alex. Τον επόμενο χρόνο ο Jean-Louis Roy γυρίζει ντοκιμαντέρ με τίτλο Kosta Alex ou L’homme au chapeau, 1971. Από το 1972 ο Alex μοιράζει τη ζωή του ανάμεσα στο Παρίσι και τη Γενεύη και το 1985, κατόπιν αιτήσεως των αρχών της Γενεύης, δημιουργεί μία μεγάλη τοιχογραφία ενός τοπίου στον εξωτερικό τοίχο ενός κτιρίου στην συνοικία του Grottes. Το 2001 το ίδρυμα Jean et Suzanne Planque εκθέτει έργα του στα πλαίσια ευρωπαϊκής περιοδείας. Στις 2 Ιουνίου του 2005 ο Kosta Alex πεθαίνει στη Γενεύη. Έχει συμμετάσχει σε πολλές ομαδικές εκθέσεις σε θεσμούς και ιδρύματα όπως: Musée des Αrts décoratifs (1962) στο Παρίσι, Salon de la Jeune sculpture (1963)(1965)(1966)(1969)(1970)(1972) στο Παρίσι, Musée des Augustins (1966) στην Τουλούζη, Salon de mai (1966) στο Παρίσι, Musée des Beaux-Arts (1967) στη Γκρενόμπλ, Salon Grands et Jeunes d’aujourd’hui (1967) στο Παρίσι, Musée d’Art Moderne de la Ville de Paris (1967), Musée de Darmstadt (1968) στο Ντάρμσταντ, New School Art Center (1969) στη Νέα Υόρκη, Musée d’art et d’industrie (1969) στο Σεντ-Ετιέν, Salon Comparaisons (1970) στο Παρίσι, Musée des Arts décoratifs (1971) στη Λωζάνη, Salon de Mai (1972) στο Παρίσι. Επιπλέον έχει πολυάριθμες ατομικές εκθέσεις στο δυναμικό του, σε χώρους τέχνης της Γαλλίας, της Ιταλίας, των ΗΠΑ, της Ελλάδας, της Ιαπωνίας, της Γερμανίας, του Ιράν και της Ελβετίας. Έργα του βρίσκονται μεταξύ άλλων στις συλλογές: The Hirshhorn Museum and Sculpture Garden στη Washington D.C., Storm King Art Center Sculpture Park στη Νέα Υόρκη, The Jean and Suzanne Planque Collection στη Λωζάνη, Fond National d’Art Contemporain στο Παρίσι, Μουσείο Βορρέ στην Αττική, Collection de l’Art Brut στη Λωζάνη. Το 2011 εκδόθηκε μονογραφία του από τον Florian Rodari και τις εκδόσεις Hazan.

Μάρη Σπανουδάκη
Επιμελήτρια & Ερευνήτρια